Het Verhaal van Lilou: Een Reis van veerkracht en doorzettingsvermogen richting de winterspelen van 2030

Een eigen gin en Fou de Lilou-sokken verkopen, een benefietavond met Marc Herremans, een feestje met Laston en Geo in de Lounge van Kursaal Oostende, … Sommigen vragen zich misschien af waarom we dit doen. Ons ongeval is immers al even achter de rug en de meest dringende zaken zoals een aangepaste kamer en badkamer voor Lilou zijn toch al gerealiseerd? Heel eerlijk, dat hebben wij voor een fractie van een seconde ook even gedacht. But then reality hit us...

Lilou, een beloftevolle turnster van ondertussen 14 jaar, zag haar leven drastisch veranderen na een zwaar ongeval in Zuid-Afrika in 2022. In dit zware ongeluk liep Lilou een complete Dwarslaesie (L2-L3 voor de specialisten) op waardoor ze volledig vermlamd is vanaf haar middel.

Haar dwarslaesie is relatief laag. Ze zegt zelf wel eens dat ze eigenlijk geluk heeft gehad. Wij spreken liever van een klein gelukje bij een zeer groot ongeluk. Concreet wil dit zeggen dat Lilou’s armen, handfunctie en buikspieren nog naar behoren werken. Dit lijkt een kleinigheid, maar buikspieren zijn o-zo belangrijk.

Revalidatie

Na een maand in het ziekenhuis in Zuid-Afrika met de nodige operaties begon ze aan een intensieve revalidatie in het Kinderrevalidatiecentrum van het UZ Gent en bij TrainM in Zottegem. Dankzij de staprobot en manuele therapie werkt ze keihard om haar lichaam gezond te houden, wat van groot belang is om haar kracht en mobiliteit te behouden.

Beeld je even in wat het met je lichaam doet als je een hele dag moet zitten (of liggen), of een hele dag niet op je benen kan staan. Dit is nefast voor heel wat zaken in het lichaam. Zo verliest Lilou haar botsterkte waardoor ze veel makkelijker breuken kan oplopen, er is weinig tot geen bloeddoorstroming, waardoor eventuele wondjes zeer slecht tot niet genezen. Ook voor haar organen is rechtstaan en bewegen zeer belangrijk om goed en normaal te kunnen functioneren.

Liefde voor sport

Wie Lilou vroeger gekend heeft, weet dat haar leven 100% in het teken van turnen stond. Ze trainde 6 dagen per week, goed voor maar liefst 16 uur in de turnzaal. Haar sport bracht ook een constante opoffering met zich mee: op haar eten letten, op tijd in bed, verjaardagsfeestjes skippen, ... Een levensstijl die enkel turners (en hun ouders) kunnen begrijpen. Deze passie viel in één klap weg. Geen tijd om afscheid te nemen, geen laatste wedstrijd, ... Gewoon gedaan. Van 16 uur per week naar niets.

Ondanks het verlies van haar acrogym-carrière stelde Lilou snel de vraag welke sport ze wél kon beoefenen. Haar zoektocht ging langs verschillende sporten als wheelen, ijshockey en sit-wakeboarden, maar haar grote passie vond ze in Zitskiën. Lilou's toewijding aan zitskiën is sindsdien haar focus. Ze traint drie keer per week in Snowworld Antwerpen met WeSki en Paraksi Belgium. Daarnaast spendeert ze minstens 10 dagen per maand in de bergen om haar droom na te jagen: deelname aan de Winter Paralympische Spelen van 2030. Lilou haar talent, werd samen met dat van haar goede vriendin Marte, gespot door Handisport Wallonië. Onder hun vleugels en begeleiding is ze nu opgenomen in een traject richting 2030. Kleine dromen bestaan niet bij Lilou.

Nieuwe uitdagingen

Het leven van Lilou staat ondertussen niet stil. Haar fysieke uitdagingen vereisen constante aandacht en therapieën om haar lichaam zo sterk mogelijk te houden. Wekelijkse revalidatie bij TrainM, kinesitherapie, aquatherapie en zelfs oefeningen thuis zijn cruciaal om problemen zoals botverlies, slechte bloedcirculatie en de impact op haar organen tegen te gaan. En is natuurlijk ook nog school… Opgeven is geen optie: haar veerkracht is een bron van inspiratie.

Er hangt een serieus kostenplaatje vast aan heel dit traject, eentje dat - net zoals haar letsel - niet zal verdwijnen na een eenmalige investering. Denk aan:

• De kosten voor de staprobot en de robotica bij TrainM zijn 100% voor eigen rekening.
• Alle sporten zijn, los van het beschikbare materiaal bij de clubs, 100% voor eigen rekening. Een competitie-zitski (want recreatief is duidelijk niet haar ambitie) kost bijvoorbeeld een kleine 10.000 euro.
• Elke stage in de bergen kost makkelijk tussen de 1.500 en 2.000 euro
• …

Om Lilou's traject te ondersteunen, richtten we de vzw Fou de Lilou op. Deze organisatie zamelt geld in via verschillende acties en evenementen, zoals het verkopen van gin, het organiseren van benefietavonden en sportieve evenementen. Ondanks eerdere investeringen, zoals de bouw van een aangepaste kamer en badkamer, blijven de kosten oplopen. De jaarlijkse kosten bedragen tussen de 25.000 en 30.000 euro.

Met de steun van familie, vrienden en vele supporters werkt Lilou hard aan haar toekomst. Elke stap op deze weg naar de Paralympische Spelen wordt mogelijk gemaakt door mensen die geloven in haar kracht en potentieel. Samen geven we Lilou de kansen die ze verdient.

Tot snel (of op de winterspelen in 2030!